Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Ο υπολογιστής

Γλ Β-18 εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι.

Για άλλο πράγμα έψαχνα και έπεσα σε αυτόν το στίχο και τον απομόνωσα. Με έβαλε σε σκέψεις σχετικά με εκείνους τους ανθρώπους, που άλλα λένε την μια μέρα και με ευκολία υποστηρίζουν τα αντίθετα την επαύριον.
Είμαι χρήστης του υπολογιστή από την εποχή του Dos 6.2, για όσους λέει κάτι αυτό, ήταν τότε που έπρεπε να θυμάσαι να γράφεις την εντολή και να περιμένεις απόκριση. Δίπλα στο πληκτρολόγιο υπήρχε και το βιβλίο των εντολών. Το Dos 6.2 ήταν και το τελευταίο, στην οθόνη με τα πράσινα γράμματα, ακολούθησε η επέλαση των εγχρώμων παραθυριών, με την κατάδειξη και τα διπλά κλικ που άλλαξε τον κόσμο.
Εκείνη τη εποχή δημιούργησα, στο χωριό που διακονούσα, πρότυπο κέντρο εκμάθησης υπολογιστών, για παιδιά. Πιστεύοντας τότε και λέγοντας, ότι σε λίγο καιρό όποιος δεν είναι εξοικειωμένος θα αισθάνεται αγράμματος. Υποστήριζα πως είναι καλύτερα χίλιες φορές, η δημιουργική ενασχόληση με τον υπολογιστή, παρά η παθητική τηλεθέαση.
Η επανάσταση της τεχνολογίας συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με ταχύτητα που δεν προλαβαίνει ο κοινός νους να ακολουθήσει. Η χρήση του υπολογιστή έγινε για κάποιους καθημερινή ανάγκη. Δεν αναφέρομαι σε εκείνους που η εργασία τους επιβάλει την χρήση, αυτοί είναι διπλά δυστυχείς.
Έχει γίνει για κάποιους ανθρώπους εθισμός. Κουρασμένοι μετά από μια κοπιαστική ημέρα, αντί να ξεκουράσουν το μυαλό τους, με κάτι ανάλαφρο, ας πούμε κουβεντούλα, μουσική, διάβασμα κάθονται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή με τις ώρες. Και αντί να είναι δημιουργικοί με αυτό το εργαλείο, γίνονται παθητικοί δέκτες κάποιων προπαγανδιστών, κάθε λογής. Παρασύρονται και εντάσσονται σε διάφορες ομάδες, που δεν είναι όλες ηθικά και πνευματικά αποδεκτές.
Η χρήση του κάθε αντικειμένου το καθιστά χρήσιμο, και η κατάχρηση επιβλαβές. Δεν διαφέρει ο υπολογιστής, που επιτρέπει την επικοινωνία απομακρυσμένων μεταξύ τους ανθρώπων, με εικόνα και ήχο. Είναι αρρώστια όμως, να επικοινωνούν με αυτό τον τρόπο, άτομα που διαβιούν στη ίδια πολυκατοικία. Σε αυτή την περίπτωση είναι καταστροφική η χρήση του, για τις ανθρώπινες σχέσεις. Αντί να ενώνει η τεχνολογία χωρίζει και απομακρύνει.
Τα περισσότερα παιδιά σήμερα, έχουν εξοικειωθεί καλύτερα από τους γονείς τους, με την χρήση του υπολογιστή. Συμμετέχουν στο περίφημο Face book, κάνουν φιλίες με άγνωστα άτομα, και συναγωνίζονται για την ποσότητα, αυτών των «φίλων», αδιαφορώντας για την ποιότητα. Αυτό είναι επικίνδυνο, πολύ περισσότερο όταν δηλώνουν ηλικία μεγαλύτερη από την πραγματική για να γίνουν μέλη.
Γράφω αυτά σήμερα, που απέτρεψα την αγορά υπολογιστή, για ένα παιδί που δεν έχει τελειώσει ακόμα το δημοτικό. Είναι καταστροφικό σε αυτήν την ηλικία. Το υπουργείο εφέτος θα δώσει στα παιδιά της Α΄. γυμνασίου την ευκαιρία να έχουν συγκεκριμένο υπολογιστή, με συγκεκριμένα προγράμματα φορτωμένο.
Ας περιμένουν οι βιαστικοί γονείς, τουλάχιστον μέχρι αυτήν την ηλικία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: